kucak kelimesinin sözlük anlamı nedir?
kucak -ğıisim
1. isim Açık kollarla göğüs arasındaki bölüm, aguş.
"Kucağımdaki yavrumla yapayalnız kalmıştık." - Sermet Muhtar Alus
2. sıfat Açık kollarla göğüs arasına sığabilen miktarda olan.
3. Herhangi bir durumun veya şeyin sınırlarının arası, iç.
"Oralar her saldırganlıktan korunmuş Türk kucağı idi." - Ruşen Eşref Ünaydın
4. Ortam, ocak.
"On yıl var ayrıyım Kına Dağı'ndan / Baba ocağından, yâr kucağından" - Faruk Nafiz Çamlıbel
Kucak Kelimesinin Kökeni
< ETü kuç- kucaklamak, sevişmek +gAk ☼ ● Uy, Kaş << ATü *kūç-Tarihte En Eski Kaynak
kuçak "aynı anlamda" [ Ebu Hayyan, Kitabü-l İdrak (1312) ]
kuç kucak "kucak kucağa" [ Evliya Çelebi, Seyahatname (1680 yılından önce) : Fransa kıralının kıziyle kuç kucağ olup ]
Kelime Kökeni
Eski Türkçe kuç- "kucaklamak, sevişmek" fiilinden +gAk sonekiyle türetilmiştir. Eski Türkçe fiil Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *kūç- fiilinden evrilmiştir.