Postkolonyal feminizm, yalnızca Batı kültürlerinde ve eski sömürgelerdeki kadınların deneyimlerine odaklanan feminizme bir yanıt olarak gelişen bir feminizm biçimidir. Postkolonyal feminizm, ırkçılığın ve kolonyalizmin uzun süreli siyasi, ekonomik ve kültürel etkilerinin postkolonyal dünyada beyaz olmayan, Batılı olmayan kadınları nasıl etkilediğini açıklamaya çalışır. Postkolonyal feminizm, gelişmiş ülkelerdeki feminist teorisyenlerin ana akım feminist fikirlerin evrenselleştirici eğilimlerine işaret eden ve Batılı olmayan ülkelerde yaşayan kadınların yanlış temsil edildiğini savunan bir eleştirisi olarak 1980'lerde ortaya çıktı.
Postkolonyal feminizm, "kadın" terimini evrensel bir grup olarak kullanarak, kadınların sosyal sınıf, ırk, etnik köken veya cinsel tercihle değil, yalnızca cinsiyetleriyle tanımlanacağını savunuyor. Postkolonyal feministler ayrıca yerli ve diğer Üçüncü Dünya feminist hareketlerinin fikirlerini ana akım Batı feminizmine dahil etmek için çalışırlar. Üçüncü Dünya feminizmi, Üçüncü Dünya ülkelerindeki feminizmin Birinci Dünya'dan ithal edilmediği, iç ideolojilerden ve sosyo-kültürel faktörlerden kaynaklandığı fikrinden kaynaklanmaktadır.
Postkolonyal feminizm, bazen postkolonyal feminizmin daha geniş feminist hareketi bölerek zayıflattığını savunan ana akım feminizm tarafından eleştirilir. Ayrıca Batı önyargısı nedeniyle de sıklıkla eleştirilir.