boru

 

boru

Boru, genelde tesisat yapımında kullanılan, içi boş silindir şeklinde bir malzemedir. Kullanım yerine göre seramik, plastik, metal gibi malzemelerden imal edilebilir. Boruların malzeme tipi ve imalat yöntemlerine göre değişik imalat ve ölçü standartları vardır.

borular
Pek çok alanda kullanıma sahip olan borular, sanayi ve iskan alanlarında ısının ya da enerji kaynağının bir yerden başka bir yere iletilmesi işlevini görmektedir.

{tocify} $title={İçindekiler}

Kullanım Yerleri

  • Su tesisatları
  • Gaz ve akışkan içeren tesisatlar
  • Yapı iskeleleri
  • Çelik konstrüksiyon yapı imalatı
  • Mekanik sistemlerde yapı elemanı
    • Konveyör bantlarda dönen eleman
    • Sıkıştırma elemanı
    • Rulman
  • Yapı projelerinde beton kazığı
  • Yüksek sıcaklık ve basınçlı imalat prosesleri
  • Petrokimya endüstrisi
    • Petrol kuyuları
    • Rafineri ekipmanı
  • Yüksek basınçlı kap imalatı

İmalatı

Metal boru imalatında üç yöntem kulanılır.

  • Dikişsiz borular: Çekme
  • Dikişli borular: Kaynak
  • Döküm borular: Döküm

Plastik borular ise genelde plastik ekstrüzyon yolu ile imal edilir.

Metal Borular
Metal Borular

Boru İmalatında Kullanılan Malzemeler

  • Metal borular: Siyah veya galvaniz çelik, demir, bakır, alüminyum.
  • Plastik borular: PVC, polietilen ve ABS.
  • Beton ve betonarme borular: beton ve inşaat çeliği (inşaat demiri).

Genel kullanımın dışında camdan ve seramikden de borular yapılır. Genelde düşük basınçlı uygulamalarda ve tahliye sistemlerinde kullanılır.

Ayrıca bakınız

TDK sözlük anlamı nedir?

1. isim Bir yerden başka bir yere sıvı, gaz vb. aktarmaya yarayan, içi boş, uçları açık, uzun ve dar silindir:

      "Soba borusu kazanın içinden geçerdi." - Necati Cumalı

2. isim Borazan:

      "Ankara'da ilk sabah boru sesinden uyandım." - Ruşen Eşref Ünaydın

Fizik Terimleri Sözlüğü - 1983

Türkçe: lamba, İngilizce: tube, Fransızca: tube, lampe, Almanca: Röhre

Kullanım yerine göre çapı değişebilen genellikle camdan yapılmış içinde üşekler bulunan, havası alınmış ya da amaca uygun uçunlarla doldurulmuş yuvak biçimli kapalı gereç. Temel parçacıkları algılayan Geiger borulanndan televizyon görüntü borusuna ve eksicik borularına değin değişik kullanım yerleri vardır.

Metalbilim İşlem Terimleri Sözlüğü - 1972

İngilizce: pipe; tube, Fransızca: tuyau; tube, Almanca: Rohr

1. Çelik dökme işleminden doğan ince uzun boşlukların, haddeleme sırasında, parçanın içinde kalıp oluşturdukları yapı kusuru. 2. İçi delik silindir.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe borğuy sözcüğünden evrilmiştir.

Tarihte En Eski Kaynak

borğuy "boynuz şeklinde üfleme çalgısı, borazan" [ Uygurca (1000 yılından önce) ]

Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve boru kelimesinin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski