Oğlan ya da erkek çocuğu, küçük yaştaki erkek. Oğlan sözcüğü bazen genç yetişkin erkekler için de kullanılır.
Eski Türkçe döneminde Orhun (Göktürk) Yazıtları Bilge Kağan Abidesi Doğu Yüzü [20] numarada "işilik kız oglungın küng kıldıg" şeklindeki kullanımına bakıldığında oğul sözcüğünün çocuk, evlat anlamında kullanıldığı görülür. Bu metinden yola çıkarak sadece erkek çocukları için değil kız çocukları içinde kullanıldığı saptanmıştır.
 |
| Mısır'da cenaze töreni için hazırlanmış bir erkek çocuğu portresi. |
{tocify} $title={İçindekiler}
Etimolojisi
Oğlan sözcüğünün kökeni 'erkek evlat' anlamındaki Türkçe oğul sözcüğüdür. Bu sözcüğün kökü "oğl" öncesinde "oıl" ve onun öncesinde de "ol" sözcüklerine dayanır.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe ogul sözcüğünden +An2 sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için oğul maddesine bakınız.
Tarihte En Eski Kaynak
oglan "oğullar (çoğul)" [ Orhun Yazıtları (735) ]
"erkek çocuk (tekil)" [ Kutadgu Bilig (1070) : kiçig erding oglan biligsiz otun ]
Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve oğlan kelimesinin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kültür
Dünyadaki neredeyse tüm toplumların ataerkil kökleri bulunur. Bu nedenle oğlanlar tarih boyunca soyun devamını sağlayan yegane unsur olarak görülmüşlerdir. Bunun sonucu olarak din, mitoloji ve sanata sıklıkla konu olmuşlardır.
TDK sözlük anlamı nedir?
1. isim Erkek çocuk:
"Biraz sonra oğlan da doğrulup kızın karşısına geçti." - Osman Cemal Kaygılı
2. isim Yetişkin erkek:
"Yakışıklı, erkek güzeli olmaya aday bir oğlandı." - Tarık Buğra
3. isim Bacak.
4. isim Cinsel bakımdan erkeklerin zevkine hizmet eden sapık erkek.
Tarih Terimleri Sözlüğü - 1974
Türkçe: Gulam
1. Savaşta alınan erkek tutsakların bir bölümü. 2. Timar sahiplerinin savaş zamanı birlikte götürdükleri savaşçılar. 3. Selçuklularda aylıklı asker.