Teveccüh, yönelmek demektir. Bir tasavvuf terimidir.
Tasavvufta teveccüh, şeyhin, bütün manevî gücünü adeta bir aşılama sebep olacak şekilde müridin kalbi üzerine yöneltmesi ve aktarmasıdır.
Camide toplanıp sırt sırta oturulur ve mürşit, sufilere tek tek teveccüh eder. Gözler yumulur, mürşit başta Muhammed bin Abdullah olmak üzere Sadat-ı Kiram'ın ismini zikreder. Bu sırada gözler yumulu olduğu halde caminin içinin nurla dolduğu da hissedilir. Teveccüh başladığında mürşit, sufilerin yanına gelip ellerini onların omuzuna koyup üç kez nefes verir. Bu halde sufi, mürşitten gelen nur paketlerinin içinde patladığını ve letaiflerinin açıldığını hissedebilir.
{tocify} $title={İçindekiler}
TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
Arapça teveccuh
1. isim Bir yana doğru yönelme, yüzünü çevirme.
2. isim Güler yüz gösterme, yakınlık duyma, hoşlanma, sevme.
Kelime Kökeni
Arapça wch kökünden gelen tawaccuh توجّه "(birine veya bir şeye) yüzünü çevirme, ilgi gösterme" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça wach وجه "yüz" sözcüğünün tefeˁˁul vezni (V) masdarıdır.
Tarihte En Eski Kaynak
[ Kıpçak Türkçesi Sözlüğü (1500 yılından önce) ]
Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve teveccüh kelimesinin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.