Cepken, Osmanlı zamanında giyilen çapraz iki sıra düğmeli ve harçlı bir tür kısa kolsuz yelek. Kadife veya çuhadan yapılırdı. Kolları dikişli olanlara camadan denirdi. Kol ve yakaları işlemelidir. Potur üstüne giyilirdi. Günümüzde takım elbise içine giyilir. Dış giyim olarak kullanılır, önü ait olduğu takım elbisenin kumaşından dikilmiş, ceket altına giyilen düğmeli, yakasız ve kolsuz giysi.
{tocify} $title={İçindekiler}
TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
isim
Kolları yırtmaçlı ve uzun, harçla işlenmiş bir tür kısa, yakasız üst giysisi:
"Cepkenini, damalı mintanını çıkarmış, kolalı gömleğine kravatını bağlıyordu." - Tarık Buğra
Kelime Kökeni
Eski Türkçe çap- "yamamak, kabaca dikmek" fiilinden +gAn sonekiyle türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
çapgan "birbirine dikili parçalardan oluşan üst giysi" [ Pavet de Courteille, Dictionnaire Turc Oriental (1500 yılından önce) ]
cepgen "omuza atılan kısa kaput" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]
Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve cepken kelimesinin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.