Latince Alboacen (972-1058) olarak bilinen Ebû el-Hasan 'Alî İbn Muhammed İbn Habîb el-Mâverdî (972-1058), Şafiî mezhebi hukukçusudur. siyasal çalkantılar döneminde din, hükûmet, hilafet, kamu ve anayasa hukuku üzerine çalışmalar yaptı.
Biyografi
Maverdi 972 yılında Basra'da doğdu. Bazı yazarlar ailesinin Kürt olduğunu iddia ederler, Şafiî tarihçi el-Hatib el-Bağdadi (d. 463/1072) babasını bir gül suyu satıcısı olduğunu söyler. Maverdi fıkha ilgi duyuyordu. İlk fıkıh eğitimini Basra da Mu‘tezile âlimi Abdülvâhid b. Hüseyin es-Saymerî’den aldı. Daha sonra Bağdat’a giderek Ebû Hâmid el-İsferâyînî, Ebû Muhammed Abdullah b. Muhammed el-Bâfî ve diğer bazı âlimlerden ders aldı Abbasi Halifesi Kaim bin Emrullah döneminde diplomat ve kadı olarak çalıştı. 1046 yılında siyaset sahnesinden çekildi ve kendini sadece kitap yazmaya verdi. Maverdi Bağdat'ta 27 Mayıs 1058 yılında öldü.
Eserleri
- Al-Ahkam al-Sultania w'al-Wilayat al-Diniyya (Hükûmetin Yönetmelikleri)
- Qanun al-Wazarah (Bakanlar Kanunları)
- Kitab Nasihat al-Mulk (Yöneticilere Samimi Tavsiye Kitabı)
- Kitab Aadab al-Dunya w'al-Din (Din ve Bu Dünya Ahlakı)
- Peygamberlik Personaları