Arife (Arapça: يوم عرفة), herhangi bir dinî bayramdan önceki gün. Arife günü aslen hicrî kâmerî Zilhicce ayının 9. günüdür ve bu gün Kurban Bayramı'ndan önceki, terviye gününden sonraki gündür. Ancak zamanla Ramazan Bayramı için de kullanılmaya başlanmıştır. Bunun yanı sıra herhangi bir şeyden önceki gün anlamında da kullanılır.
Etimoloji
Arife sözcüğü en geç 1400'lü yıllarda Arapça "arafat" (irfan, bilme) sözcüğünden Türkçeye geçmiştir. Muhtemelen "geleceği haber verme" anlamındaki irafat sözcüğünden gelir. Arapça orijinalinin etkisiyle Türkçede arefe şeklinde kullanımına da rastlanır. Sözcük "Arefe" haliyle Türkçede kadın ismi olarak da kullanılır.
Arife sözcüğünün Türkçede "herhangi bir şeyden önceki gün" anlamında kullanımına ise ilk kez 1945 yılında rastlanır.
Kelime Kökeni
Arapça ˁrf kökünden gelen ˁarafat عرفة "Zilhicce ayının dokuzuncu günü, Kurban bayramından önceki gün" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ˁarafa عرف "bildi" fiilinin ismi merresidir.
Tarihte En Eski Kaynak
ˁarefe "bayramdan önceki gün" [ Kıpçak Türkçesi Sözlüğü (1400 yılından önce) ]
arife "herhangi bir şeyden önceki gün" [ TDK, Türkçe Sözlük, 1. Baskı (1945) ]
arife ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
isim, Arapça ʿarefe
Belirli bir günün, olayın bir önceki günü veya ona yakın günler, ön gün:
"Bazı ramazan ve bayram arifelerinde teyzelerim beni Eyüp'teki aile mezarlığına götürürlerdi." - Reşat Nuri Güntekin