baş

baş ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?

baş (I)

1. isim, anatomi İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser:

"Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı." - Necati Cumalı

2. isim Bir topluluğu yöneten kimse:

"Cumhurbaşkanı devletin başıdır." - Anayasa

3. isim Başlangıç:

Hafta başı. Ay başı. Yılbaşı. Satır başı.

4. isim Temel, esas:

"Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para." - Halide Edip Adıvar

5. isim Arazide en yüksek nokta:

Dağın başı. Tepenin başı.

6. isim Bir şeyin genellikle toparlakça ucu:

"Avucumuzun içinde sakladığımız sigaraların yanmış ucu ile fitillerin başını yaktık." - Falih Rıfkı Atay

7. isim Bir şeyin uçlarından biri:

"Merdiven başında beni çağırdı." - Ayla Kutlu

8. isim Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet:

Yirmi baş koyun. Üç baş soğan.

9. isim Sarraflık hakkı.

10. isim Bir şeyin yakını veya çevresi:

"Güzel bir sonbahar havasında şair, havuz başına uzanır gibi oturmuş, güneşleniyordu." - Ahmet Kabaklı

11. isim `Önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün` anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz:

Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı.

12. isim Güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği:

Başa güreşmek.

13. isim, denizcilik Deniz teknelerinde ön taraf.

baş (II)

isim, eskimiş

Çıban.

Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *baş sözcüğünden evrilmiştir.

baş "aynı anlamda" [ Orhun Yazıtları (735) : başlıgıg yükündürmiş tizligig sökündürmiş [başlıya baş eğdirdi, dizliye diz çöktürdü] ]