bağa kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. isim, halk ağzında Kaplumbağa.
2. isim, halk ağzında Deniz kaplumbağasının kabuğu.
3. isim, halk ağzında Kaplumbağa kabuğu:
"Bağanın ne olduğunu biliyorsun değil mi Meryem, kaplumbağanın sırtını kaplayan kabuktur." - Emine Işınsu
4. isim, halk ağzında Ur.
5. sıfat, halk ağzında Kaplumbağa kabuğundan yapılmış veya bu kabuğu andırır biçimde olan:
Bağa gözlük.
Zooloji Terimleri Sözlüğü - 1963
İngilizce: shiid, Fransızca: Carapace, Almanca: Rückerischild
(karşılık: karapaks): (İsp. carapache = örtü), Bazı hayvanlarda, sırtı tüm olarak ya da kısmen örten kitin ya da keratin safihalardan yapılmış bir örtü.
Biyoloji Terimleri Sözlüğü - 1998
İngilizce: shield, Fransızca: carapace, Almanca: Rückenschild, Schale
Bazı hayvanlarda sırtı tamamen ya da kısmen örten kitin veya keratin safihalardan yapılmış sert örtü. Karapaks.
Veteriner Hekimliği Terimleri Sözlüğü -
İngilizce: ringbone
Birinci veya ikinci parmak ekleminin veya bu eklemeleri oluşturan kemiklerin travma ve osteokondrozis nedeniyle çift taraflı dejenerasyonu. Polo, cirit gibi oyunlarda kullanılan atlarda, tekrarlayan hafif travmalardan kaynaklanır, falanks eksoztozları, form, hlk. bilezik.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe bāka sözcüğünden evrilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
baka "kurbağa" [ Uygurca (1000 yılından önce) ]
bağa "aynı anlamda" [ Saraylı Seyf, Gülistan Tercümesi (1391) ]
bağa "kaplumbağa kabuğunun hammaddesi" [ Esad Efendi, Lehcet-ül Lugat (1732) ]