rütbe kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
Arapça rutbe
1. isim Mertebe, derece, paye:
"Müfit vatandaş yetiştirmenin kutsi zevki de her rütbenin, her zevkin fevkinde değil midir?" - Etem İzzet Benice
2. isim Subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevki:
"Ben de nişancı taburunun subaylarını rütbeleriyle, isimleriyle bilirdim." - Necati Cumalı
Kelime Kökeni
Arapça rtb kökünden gelen rutbat رتبة "1. basamak, 2. mevki, duruş" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça rataba رتب "dik durdu, dikeldi" fiilinin ismi merresidir.
Tarihte En Eski Kaynak
[ ÖM (1437) : Zamān ile muaχχar geldi līkin / Kamudan oldı rütbetde mukaddem ]
Rütbe, herhangi bir güvenlik gücünde görevli personelin hiyerarşik mevkisini belirten unvan ve bu unvanı simgeleyen yazı ve işaretlerdir.
YanıtlaSil