bet kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
bet (I)
isim
► yüz (II).
bet (II)
isim, ağızlardan
► çokluk.
bet (III)
Farsça bed
1. isim ► kötü.
2. isim ► çirkin.
Zanaat Terimleri Sözlüğü - 1976
Çeltik tarlasını sulamak için suyun ağzını kapayarak oluşturulan birikinti. (Özçaltı *Güdül -Ankara)
Kelime Kökeni
bet (I)
Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *bé- fiilinden türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak:
- bét "yüz, çehre" [ Uygurca (1000 yılından önce) ]
- bet "aynı anlamda" [ Codex Cumanicus (1300) ]
- bet "aynı anlamda" [ Pavet de Courteille, Dictionnaire Turc Oriental (1500 yılından önce) ]
bet (III)
Farsça bad بد "kötü" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) aynı anlama gelen vat sözcüğünden evrilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak:
- bed [ Atebet-ül Hakayık (1300 yılından önce) ]
- bedbaht "[Fa badbāχt] kötü bahtlı" [ Mukaddimetü'l-Edeb (1300 yılından önce) : bedbāχt ḳıldı anı, ḳarşadı aŋa ]
- beddua "[Fa badduˁā] ilenme" [ Danişmend-Name (1360) ]
- bednam "[Fa badnām] kötü namlı" [ Mercimek Ahmed (çev.), Kâbusname (1432) ]
Etiketler:
Kelime Etimolojisi (Kökeni) Sözlüğü
Türkçe Sözlük
Türkçedeki Farsça Kökenli Kelimeler
Zanaat Terimleri Sözlüğü