bıçkın kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. isim, argo ► kabadayı:
"Ulan, onlar bey, sen bıçkın." - Hüseyin Rahmi Gürpınar
2. sıfat, argo Korkusuz, gözü pek, yürekli, cesur:
"Kahve sahibi hem çok zengindi, hem çok bıçkın." - Nâzım Hikmet
Kelime Kökeni
Türkiye Türkçesinde bıç- "kesmek" fiilinden +gIn sonekiyle türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
"kabadayı, kulağı kesik" [ Mikhail Mikhailov, Matériaux sur l'argot et les locutions... (1929) ]
"çapkın, hovarda" [ c (1935) : Daha arkasından bıçkın temposile, nara bozuntusu bir haykırma: ]