celal kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
celal, -li
(cela:li, l ince okunur), Arapça celāl
1. isim, eskimiş ► ululuk.
2. isim, eskimiş ► öfke:
"Kahraman ırkıma bir gül; ne bu şiddet, bu celal?" - Mehmet Akif Ersoy
Kelime Kökeni
Arapça cll kökünden gelen calāl جلال "1. ulu ve heybetli olma, 2. azamet, ululuk, yücelik" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça calla "ulu idi" fiilinin masdarıdır. Bu sözcük Aramice/Süryanice gēl, galā גֵּל, דַּלָא "höyük, tümsek" sözcüğü ile eş kökenlidir.
Tarihte En Eski Kaynak
celal "büyüklük, azamet, yücelik" [ Saraylı Seyf, Gülistan Tercümesi (1391) ]
celalli "çabuk kızan, sert tabiatlı" [ Kamus-ı Türki (1900) ]
celallenmek "öfkelenmek" [ Hüseyin Rahmi Gürpınar (1924) : Efsuncu celallenerek: “İstiğfar et... Ağzından kaçan küfre tövbe et..." ]
celal "öfke, kızgınlık" [ TDK, Türkçe Sözlük, 8. Baskı (1988) ]