engel

engel kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?

1. isim Bir şeyin gerçekleşmesini önleyen sebep; duvar, köstek, mâni (I), mahzur, pürüz, mânia, hail, handikap, kasis, ket:

"Seçme ve aracılık işlevini yerine getiren dünyanın önünde ise öyle aşılması güç engeller yok gibi." - Adalet Ağaoğlu

2. isim Hemzemin geçitlerde kara yolu güvenliğini sağlamak için kullanılan açılır kapanır düzenek; bariyer.

3. isim Herhangi bir yolu kapamak için konulan nesne; bariyer.

4. isim Kara yollarının kenarlarına yapılan korkuluk; bariyer.

5. isim, spor Engelli koşularda, her yarışçının üzerinden atlaması gereken tahta düzenek; bariyer.

İngilizce: Hurdle, Fransızca: Haie, Almanca: Hürde

Engelli koşullarda, her yarışçının üzerinden atlaması gereken çerçeve ile tabandan kurulu tahta düzen.

Türkçe: mânia, İngilizce: obstacle, Fransızca: môle de résistance, Almanca: Hinderniz

Kıvrımların önüne gelen ve onları sıkıştıran eski kütle.

Türkçe: mania, İngilizce: Barrier, Fransızca: barrière, Almanca: Trennungslinie

Bir geçişi, bir değişimi ya da göçü önleyici erkil sınırı.

İngilizce: handicap

Bir işin yapılamamasına veya başarılamamamasına neden olan durum, ##(handikap)##.

Türkiye Türkçesinde en gel- أنگل "yoluna çıkmak, mani olmak" sözcüğünden türetilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir.

engel "rakip, hasım, mania" [ Meninski, Thesaurus (1680) : gül çengelsiz, muhabbet engelsiz olmaz ]

engelli "manialı koşu" [ m (1950) : Doğan Acarbay 400 metre engellide 54-6 ile ikinci oldu ]

engelli "sakatlığı olan" [ m (1982) : işitme engelli çocukların yetiştirilmesinde en geçerli ve yararlı yöntemlerden biri ]