Cura, Yörük halk çalgılarından biridir. Akdeniz ozanları tarafından çoklukla kullanılan bu çalgının uzunluğu 55–60 cm kadardır ve bağlama ailesinin en küçük çalgısıdır. Cura genellikle altı, beş, dört ya da üç tellidir. İki telli curalar da vardır. Bu curaların alt teli "la", üst teli "re" sesine ayarlanmıştır. Curaların tekne derinlikleri ile göğüs genişlikleri 15 cm dolayındadır. Sap uzunlukları ise 40 cm kadardır. Sapın ucundaki burgu denen anahtarlarla çalgı akort edilir. Dört telli curalarda üstteki tel ahenk telidir. Öbür teller bu ahenk telinin sesine ayarlanır. Sapları kısa olduğu için curalarda az sayıda perde bulunur.
Cura mızrapla ya da tellere parmakla vurularak çalınır. Ama genelde tek başına çalınan bir çalgı değildir. Yaygın olarak öbür sazlarla birlikte çalınır. Bağlamanın bir oktav tizine ayarlanan sesi, öbür sazların içinde belirginleşerek ezgiye hareket ve renk katar. Oyun havalarının kıvrak ve hareketli çalınış biçimine uygun bir çalgıdır.
Curalar büyüklüklerine göre değişik adlar alır. Curadan biraz büyük olanlara "cura bağlama" denir. Sesi curadan daha kalın olan cura bağlama en yaygın kullanılan cura türüdür. "Cura cura" ya da "cura zurna" adıyla bilinen tür ise curadan daha küçüktür ve sevimli görünüşü nedeniyle süs eşyası olarak çokça kullanılır.
cura kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. isim İki, üç, dört, beş veya altı telli olabilen, alt teli “la”, üst teli “re” sesine ayarlanmış, mızrapla veya parmakla vurularak çalınan, bağlama ailesinin en küçük çalgısı:
"Nurhak’taki köyden aşiretiyle birlikte Elbistan ve Kayseri’ye doğru yola çıkan Karacaoğlan, aşiret içinde cura çalmaz, koşma söylemez olur." - Nail Tan
2. isim, ağızlardan Doğan cinsinden küçük, yırtıcı ve bağırgan bir kuş.
3. sıfat, ağızlardan Ufak tefek, gelişmemiş.
Yazın Terimleri Sözlüğü - 1974
Saz ozanlarının kullandıkları dört telli, kısa kollu küçük bir saz. ("bulgari" diye de adlandırılır).
Kelime Kökeni
Farsça cūre veya curre جوره/جرّه "tanbura benzer müzik aleti" sözcüğünden alıntıdır.
Tarihte En Eski Kaynak
[ TDK, Tarama Sözlüğü (1700 yılından önce) ]