çapak kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
çapak, -ğı (I)
1. isim Göz pınarında ve kirpiklerde birikerek pıhtılaşan veya kuruyan akıntı:
"İşaret parmaklarımın tersiyle ovalayıp kirpiklerimi birbirine bağlayan çapağı söküyorum." - Engin Barış Kalkan
2. isim Madenler dövülürken sıçrayan ince, ufak parça.
3. isim Metal veya toprak eşya kenarlarında bulunan pürüz:
"Günde kırk sekiz boru çapağı alırken neden yüzden çok boru çapağı almaya başlamışım!" - Aziz Nesin
4. isim ► kıymık:
"Bak, şu ellerime bak, tırnaklarımın altı ağaç çapağı dolu, geceleri bırakmaz uyuyayım." - Haydar Karataş
çapak, -ğı (II)
isim, hayvan bilimi
Sazan familyasından, vücudu yandan basık, 50 santimetre uzunluğunda, 4-5 kilogram ağırlığında, sarı pullu, eti tatsız, kılçıklı bir tatlı su balığı (Abramis brama).
Uygulayım Terimleri Sözlüğü - 1980
Türkçe: barbe, İngilizce: burr
metalbilim: 1. Metal yüzeylerde pürüzlük oluşturup dışarı doğru çıkıntı yapan işleme özürlerinden her biri. 2. Madensel nesneler işlenirken, çevreye sıçrayan küçük, ince parçalara verilen ad.
Zanaat Terimleri Sözlüğü - 1976
Bıçak sapında delik açılırken çıkan demir parçacıkları. (*Senirkent -Isparta)
Metalbilim İşlem Terimleri Sözlüğü - 1972
İngilizce: burr, Fransızca: barbe, Almanca: Grat
Metal yüzeylerde pürüzlük oluşturup, dışarı doğru çıkıntı yapan yüzey kusurlarının bir türü.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe çalpa- "kirletmek, alacalı hale getirmek" fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
çalpak/çalpaŋ "kir, pislik, özellikle göz pisliği" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
çapak "aynı anlamda" [ Ebu Hayyan, Kitabü-l İdrak (1312) ]