demir dikeni

Demir dikeni (Latince: calcitrapa), özellikle tahkimatlarda korumayı artırmaya yarayan anti personel silahı ve engelidir. İki veya daha çok çivi veya metalde malzemenin bir dört yüzlü oluşturacak şekilde birleştirilmesinden meydana gelir.

Etimoloji

Kelimenin aslı Latince calcitrapa kelimesinden gelir. Yine Latince tribulus kelimesi de üzerine yalınayak basıldığında yaralanmaya yol açan yabani kimyongiller veya denizkestanesini tanımlar.

Tarihi

Demir dikenlerin en erken olarak MÖ 331 yılındaki Gaugamela Savaşı'nda kullanıldığı tarihçi Quintus Curtius tarafından yazılır. Roma İmparatorluğu zamanında demir dikenine murex ferreus denilmiştir. Partlar tarafından Romalılara karşı Carrhae Muharebesinde başarıyla kullanılmıştır.

Japonlar tarafından kullanılan demir dikenine makibişi denilir. Samuray tahkimatlarını korumak için geliştirilmiştir. Feodal Japonya'da yaygınlıkla kullanılan sandaletleri kolaylıkla delebilecek şekilde tasarlanmıştır.

Demir dikeni II. Dünya Savaşı sırasında ve günümüzde özel harekât birliklerince sıkça kullanılmaktadır.

Kullanımı

Demir dikeni hayvan, savaş fili, insan ve develerin ilerleyişini yavaşlatıp durdurabilir. Modern çağlarda lastik tekerlekli taşıtlara karşı da kullanılabilmektedir. Günümüzde özellikle toplumsal olaylarda, gösterilerde bulundurulması ve kullanılması yasaklanmıştır.

Türleri

Demir dikeni benzeri bir mantığa sahip olan punji kazığı da yere dik olarak yerleştirilmiş ucu sivriltilmiş kazıklardan oluşur. Bu tür tahkimat üzerine basma şeklinde değil, kazıklarla dolu bir çukura düşme veya bubi tuzağı sonucu çarpma şeklinde çalışır.

II. Dünya Savaşı sırasında devasa demir dikenleri anti-tank engelleri olarak kullanılmıştır. Benzer şekilli ejderha dişi de bu amaçla kullanılmıştır. Bu tür tahkimat özellikle Normandiya Çıkartması sırasında yoğunlukla kullanılmıştır.