disket sürücü

Disket sürücü (İngilizce: Floppy Disk Drive, kısaca FDD), veri depolamak ve taşımak amacıyla kullanılan, manyetik ortam üzerindeki disketleri okuyan ve yazan bilgisayar donanımıdır. Özellikle 1970’li yıllardan 2000’li yılların başlarına kadar kişisel bilgisayarların yaygın bir parçası olarak kullanılmıştır.

Tarihi

İlk disket sürücü, IBM tarafından 1971 yılında geliştirilmiştir. Başlangıçta 8 inç boyutunda olan disketler, zamanla daha küçük boyutlara indirgenmiş; 1976 yılında 5.25 inç, 1982 yılında ise 3.5 inç disket sürücü modelleri geliştirilmiştir. 3.5 inçlik disketler, özellikle 1990’lı yıllarda standart haline gelmiş ve 1.44 MB veri kapasitesiyle en yaygın kullanılan model olmuştur.

Teknik Özellikler

Disk boyutları: 8 inç, 5.25 inç, 3.5 inç
Veri kapasitesi: 720 KB (çift yoğunluklu), 1.44 MB (yüksek yoğunluklu)
Bağlantı tipi: FDD kablosu (genellikle 34 pinli), güç bağlantısı
Dosya sistemi: FAT12 (yaygın olarak)
Çalışma prensibi: Dönen bir manyetik diskin üzerine yazma/kafa mekanizmasıyla veri yazılır ve okunur.

Kullanım Alanları

Disket sürücüler, aşağıdaki alanlarda uzun süre kullanılmıştır:

Yazılım ve işletim sistemi kurulumu
Dosya ve veri transferi
BIOS güncellemesi
Küçük yedeklemeler
Okullarda, devlet dairelerinde ve bazı endüstriyel makinelerde veri taşımak için

Popülerlikten Düşüş

Disket sürücüler, sınırlı kapasite ve fiziksel kırılganlıkları nedeniyle 2000'li yıllardan itibaren yerlerini USB bellekler, CD/DVD sürücüler ve daha sonra bulut tabanlı çözümlere bırakmıştır. Gelişen teknolojiyle birlikte çoğu modern bilgisayarda artık disket sürücülere yer verilmemektedir.

Günümüzde Durum

Bugün disket sürücüler yalnızca nostaljik koleksiyonlar, eski sistem bakımı ve bazı özel makinelerde yedek parça olarak varlığını sürdürmektedir. 2019 yılında Japonya’daki bazı devlet dairelerinin hâlâ disket kullandığı rapor edilmiştir.