ehil ne demek? TDK anlamı ve açıklaması
ehil, -hli
Arapça ehl
1. isim Bir işte yetkili olan, bir işi yapan:
O, bu işin ehlidir.
2. isim ► sahip:
Sanat ehli. Zevk ehli.
3. isim ► eş:
Bu adam ehliyle iyi geçinmiyor.
4. isim, eskimiş Bir yerin, bir topluluğun halkından olanlar.
Kelime Kökeni
Arapça Ahl kökünden gelen ˀahl أهل "1. bir yerde ikamet eden, hane halkından olan, eş(ler), yerli halk, 2. uygun, layık, kalifiye" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ˀuhūl اوهول "evlenme, bir yere yerleşme, iskân etme" sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Arapça ˀahala "bir yerde ikamet etti, kondu, yerleşti, evlendi, komşuluk etti" fiilinin masdarıdır.
Tarihte En Eski Kaynak
- ehl [ (1300 yılından önce) ]
- ehlî "[Ar ahlī] evcil" [ Meninski, Thesaurus (1680) ]
- ehliyet "[Ar ˀahliyyaͭ] ehillik, liyakat" [ Aşık Paşa, Garib-name (1330) ]
- ehliyetname "ehillik belgesi" [ c (1930) : Bundan sonra da ehliyetname alamayanlara tercümanlık yaptırılmayacaktır. ]