pirinç ne demek? TDK anlamı ve açıklaması
pirinç, -ci (I)
Farsça birinc
1. isim, bitki bilimi Buğdaygillerden, kökleri bol su içinde yetişen bir bitki (Oryza sativa):
"Oradaki uçsuz bucaksız pirinç bataklıklarının sahibidir." - Reşat Nuri Güntekin
2. isim Bu bitkinin besin olarak kullanılan taneleri.
pirinç, -ci (II)
Farsça birinc
1. isim Bakıra çinko katılarak elde edilen sarı renkte bir alaşım.
2. sıfat Bu alaşımdan yapılmış:
Pirinç mangal.
Kelime Kökeni
pirinç (I)
Farsça brinc veya birinc برنج "Güney Asya kökenli bir tahıl, oryza sativa" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Eski Farsça aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *wrīza- veya *wrinca- sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Avesta (Zend) dilinde aynı anlama gelen vrinca- sözcüğü ile eş kökenlidir. Avestaca sözcük Sanskritçe aynı anlama gelen vrīha veya vrīza sözcüğünden alıntıdır. Sanskritçe sözcük Dravidce aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *warinci sözcüğünden alıntıdır.
Tarihte En Eski Kaynak
- brinc [ Codex Cumanicus (1300) ]
Ek Bilgi
Sözcüğün Nihai kaynağı bir Dravid (Güney Hint) dilidir. Karş. Tamilce arisi, warinci. Eski Farsçadan Eski Yunanca oryza yoluyla Batı dillerine geçmiştir.
pirinç (II)
Farsça birinc veya biranc veya piring برنج/پرنگ "sarı renkli bakır alaşımı, tunç" sözcüğünden alıntıdır.
Tarihte En Eski Kaynak
- prinç "tunç" [ Filippo Argenti, Regola del Parlare Turco (1533) ]
Ek Bilgi
İtalyanca bronzo (tunç) > İngilizce brass/brazen (tunç, pirinç) biçimleri 12. yy"dan sonra Yakın Doğu dillerinden alınmıştır.