Çilecilik ya da asetizm, çoğu zaman manevi hedefleri izleme maksadıyla, dünya zevklerinden yoksun nitelikli bir hayat tarzı seçmeyi ifade eder.
Çileciler uygulamaları için dünyadan çekilir veya kendi toplumlarının bir parçası olarak devam ederler. Ancak sıklıkla tutumlu, maddi varlıklardan ve bedensel zevklerden feragat etmiş vasıfta bir hayat tarzı benimserler. Bununla beraber vakitlerini oruç tutarak, dini yaşama yoğunlaşarak ya da manevi konuları tefekkür ederek geçirirler.
{tocify} $title={İçindekiler}
Tasavvufta çilecilik
Tasavvufta çile, zühd olarak adlandırılır. Çile belirli bir süre zarfı ya da süresiz uygulanmaktadır. Bu süre boyunca elde edilen manevi kazançların günlük hayata yansıtılması hedeflenir. Halk dilinde ise zor bir dönem olarak nitelendirilir.
 |
| Hayvanlar arasında yalnız bir hayat süren münzevi Türk 1576 |
TDK sözlük anlamı nedir?
çilecilik, -ği
isim
Dinî amaçlarla ve törelere bağlı olarak doğal eğilimleri ve beden isteklerini yenmek için isteyerek acı çekme.
Felsefe Terimleri Sözlüğü - 1975
Türkçe: zühdiye, İngilizce: ascetism, Fransızca: ascétisme, Almanca: Askese, Asketik, Diğer: Yun. askeinden
(Yun. askeinden) : 1. (Genel olarak) Töresel, dinsel ereklerle, doğal eğilimleri, içgüdüleri elden geldiğince azaltmaya çalışmak üzere, kendini yenme alıştırmaları yapma. 2. (Özel olarak) Dinsel ahlakta günahları bağışlatmak (kefaret) ya da beden isteklerini yenmek üzere istençli olarak acı çekme.