Metal (Latince: metallum, Yunanca: μέταλλον metallon), yüksek elektrik ve ısı iletkenliği, kendine özgü parlaklığı olan, şekillendirmeye yatkın, katyon oluşturma eğilimi yüksek, oksijenle birleşerek çoğunlukla bazik oksitler veren elementler.
Metaller, kendi aralarında soy metaller (altın, gümüş, platin gibi) ve soy olmayan metaller (demir, çinko, alüminyum gibi) şeklinde sınıflandırılabilir. Yarı metaller, iyi metal özelliği göstermez. Bu elementler hem metal, hem de ametal özelliği gösterir. Silisyum, bor, antimon, arsenik gibi elementler yarı metaldir.
Doğada ametaller daha çok bulunsa da periyodik tablodaki elementlerin çoğu metaldir.
{tocify} $title={İçindekiler}
Özellikleri
En çok kullanılan metaller
 |
| Bakır cevheri |
 |
| Demir cevheri |
Metallerin özellikleri
- Tel ve levha haline getirilebilirler.
- Cıva dışındaki tüm metaller oda sıcaklığında katıdır.
- Işığı yansıtma özellikleri vardır.
- Isı ve elektriği iletirler.
- Nispeten yoğunlukları fazladır.
- Vurulduklarında metal tınılı ses çıkarırlar.
- Gri ve kırmızı renk tonlarındadırlar.
- Yüksek mukavemet değerlerine sahiptirler.
- Kısa mesafeli düzenli atom dizilişine sahiptirler. Buna kristal yapı denilmektedir.
- Bileşik oluşturmazlar. (Alaşım yaparlar)
- Yüzeyleri Parlaktır.
Metallerin günlük hayatta kullanılmasındaki nedenler
- Bakır yumuşak bir metal olmasının yanı sıra iyi de bir iletkendir. Bu sebepten dolayı bakır, elektrik kablolarında kullanılmaktadır.
- Altın ve gümüş, işlenebilir, iletken ve inaktif metallerdir. Bu nedenle bu iki metal mücevher olarak kullanılmaktadır. Altın kimi zamanlarda elektrik kablolarında kullanılmaktadır.
- Demir ve çeliğin her ikisi de serttir. Bu nedenle bu metaller yapılarda kullanılmaktadır. Ancak demir paslanabildiği için paslanmaz çelik formülleri üretilmiştir.
- Alüminyum yumuşak ve ısı iletkeni bir metaldir. Bu nedenle bu metal folyo ve tencerelerde kullanılmaktadır. Ayrıca uçak gövdelerinde hafif olmasından dolayı tercih edilmektedir.
TDK sözlük anlamı nedir?
metal, -li
Fransızca métal
1. isim, kimya Çok yüksek elektrik ve ısı iletkenliği, kendine özgü parlaklığı olan, oksijenli birleşimiyle çoğunlukla bazik oksitler veren madde.
2. sıfat Bu maddeden yapılmış:
"Çıkardıkları metal kutuları, gazeteleri ve cam şişeleri ayrı ayrı çuvallara doldurup götürüyorlar." - Elif Şafak
3. isim Dizgi makinelerinde satırları oluşturmak için eritilen antimon ve kurşun alaşımı.
Kimya Terimleri Sözlüğü - 1981
Türkçe: maden, İngilizce: metal, Fransızca: métal, Almanca: Metall
Asitlerdeki hidrojenlerin yerini alabilen, hidroksil köküyle de bazları oluşturan kimyasal öğe. (Genellikle çekilirlik, dövülürlük, parlaklık, ısı ve elektrik iletkenliğiyle belirlenen özellikleri vardır.)
Kimya Terimleri Sözlüğü - 2007
Türkçe: maden, İngilizce: metal, Fransızca: métal, Almanca: Metall
Asitlerdeki hidrojenlerin yerini alabilen, hidroksil köküyle de bazları oluşturan kimyasal öğe. (Genellikle çekilirlik, dövülürlük, parlaklık, ısı ve elektrik iletkenliğiyle belirlenen özellikleri vardır.)
Fizik Terimleri Sözlüğü - 1983
İngilizce: metal, Fransızca: métal, Almanca: Metall
Ağır, sert, parlak, dövülebilir özellikler gösteren, ısıyı ve elektriği iyi ileten katı haldeki öğeler ya da alaşımlar. Bunların iç yapıları mini buzsullardan oluşmuştur.
Metalbilim İşlem Terimleri Sözlüğü - 1972
İngilizce: metal, Fransızca: métal, Almanca: Metall
1. Genellikle, değişik ölçülerde dövülgenlik, süneklik, yüksek dayanç, ısı ve elektrik iletkenliği özelliği taşıyan artı elektrikli element 2. En geniş anlamıyle, arı metalden alaşımlara dek, metal özellikleri gösteren özdek.
İlaç ve Eczacılık Terimleri Sözlüğü - 2014
İngilizce: metal
Asit özellikte işlevli grupta protonun yerini alabilen, hidroksil iyonu ile birleşerek bazları oluşturan, çözeltilerde artı yükle iyonlaşan, belirli koşullarda iletken olan, biçimlendirilebilen ve kendine özgü parlaklığı bulunan element.
Kelime Kökeni
Fransızca métal "maden" sözcüğünden alıntıdır. Fransızca sözcük Latince aynı anlama gelen metallum sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Eski Yunanca aynı anlama gelen métallon μέταλλον sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Eski Yunanca metalláō μεταλλάω "aramak, peşinden gitmek" fiilinden türetilmiştir. Yunanca fiil Eski Yunanca alláō αλλάω fiilinden meta+ önekiyle türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
[ İbrahim Alaattin (Gövsa), Yeni Türk Lugatı (1930) ]
Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve metal kelimesinin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.