Gümüşhânevî, Ahmed Ziyâeddin (Ahmed Ziyaüddin Efendi d. 1813 - ö. 1893) Nakşibendî-Hâlidî şeyhlerinden, âlim ve mutasavvıf. Gümüşhânevî Tekkesi’nin kurucusu. Gümüşhaneli bir tüccarın oğludur.
Ahmed Ziyaüddin; İstanbul’a gelerek önce Beyazıt, ardından da Mahmut Paşa medreselerinde okudu. Bu dönemde "Kürt Hoca" lakabıyla bilinen Nakşibendi Şeyhi Abdurrahman el-Harputi’ne öğrenci oldu. 1844’te müderrislik icazeti aldıktan sonra Beyazıt Medresesi’nde ders vermeye başladı.
1848’de Üsküdar’daki Alacaminare Tekkesi’nde Mevlana Halid-i Bağdadi’nin halifelerinden Abdülfettah el-Akri ile tanışarak onun aracılığıyla Trablusşam Müftüsü Ahmet Ervadi’ye bağlandı. 1859’da Cağaloğlu’ndaki Fatma Sultan Camii’nde irşada başladı ve bu camii zamanla Gümüşhânevî Dergâhı olarak günümüze kadar anılmaya başlandı. Gümüşhânevî, 1848’de şeyhi Ervâdî’den Nakşibendiyye, Kâdiriyye, Kübreviyye, Çeştiyye, Sühreverdiyye, Şâzeliyye, Desûkiyye, Halvetiyye, Müceddidiyye, Mazhariyye, Rifâiyye, Hâlidiyye tarikatlerinden icazet almıştır.
Ahmed Ziyaüddin; 28 yılını kitap çalışmalarına verdi, 18.000 eser bulunan dört kütüphanesi bulunmaktaydı. "Mecmuat-ül Ahzâb" adlı kitabı derledi.
2013 senesinde hakkında Gümüşhane Üniversitesi'nin içinde olduğu bir tertip heyeti tarafından "1. Uluslararası Gümüşhânevî Sempozyumu" düzenlendi.
Eserleri
- Râmûzü’l-Ehâdîs
- Levâmiu’l-Ukûl (Râmûz’un şerhi)
- Acâibü’n-Nübüvve
- Letâifü’l-Hikem
- Hadîs-i Erbaîn
- Câmiü’l-Usûl
- Mecmûatü’l-Ahzâb
- Rûhu’l-Arifîn
- ''Necâtü’l-Gâfilîn
- Devâü’l-Müslimîn
- Netâicü’l-İhlâs
 |
| Ahmed Ziyâeddin Gümüşhânevî’nin Süleymaniye Camii hazîresindeki mezarının baş taşı – İstanbul |
 |
| Ahmed Ziyâeddin Gümüşhânevî’nin Süleymaniye Camii hazîresindeki mezarının ayak taşı |