yabancı ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. sıfat Başka bir milletten olan, başka devlet uyruğunda olan (kimse), bigâne, ecnebi:
"Bu toprak bizimdir, içinde yabancının işi yok." - Ruşen Eşref Ünaydın
2. sıfat Başka bir milletle ilgili olan:
"Hiçbir millet, milletimizden daha çok yabancı unsurların inanç ve âdetlerine riayet etmemiştir." - Atatürk
3. sıfat Aileden, çevreden olmayan (kimse veya şey), özge:
"Ben, yabancı bir adam, neme lazım, hiç sesimi çıkarmadım." - Memduh Şevket Esendal
4. sıfat Tanınmayan, bilinmeyen, yad:
"Yabancı müşteri giremezdi kapısından. Gelenler hep edebiyat adamlarıydı." - Yusuf Ziya Ortaç
5. sıfat Aynı türden, aynı çeşitten olmayan:
Yağın içinde yabancı maddeler var.
6. sıfat Bir konuda bilgisi, deneyimi olmayan:
Bu uygulamanın yabancısıyım.
7. sıfat Belli bir yere veya kimseye özgü olmayan:
Yabancı arabalar buraya park edemez.
Yerbilim Terimleri Sözlüğü - 1971
Türkçe: menkul, İngilizce: allochthonous, Fransızca: allochtone, Almanca: bodenfremd
Bulunduğu yere başka bir yerden getirilmiş, taşınmış kayaç ya da maden.
Kelime Kökeni
Farsça yābān sözcüğünden +çI sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için yaban maddesine bakınız.
Tarihte En Eski Kaynak
"dışarılı, başka yerli" [ Pavet de Courteille, Dictionnaire Turc Oriental (1500 yılından önce) ]