yaban ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
Farsça yābān
1. isim İnsan yaşamayan ıssız yer.
2. isim Vahşi olan, evcil olmayan canlı:
Yaban keçisi. Yaban kedisi.
3. isim Kendi kendine yetişen bitki:
Yaban sarımsağı.
4. isim Aile ocağından uzak olan yer:
"Az değildir varmadan senin gibi yurduna / Post verenler yabanın hayduduna, kurduna" - Faruk Nafiz Çamlıbel
5. sıfat Issız:
"Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler." - Falih Rıfkı Atay
6. isim, halk ağzında Yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse:
"Yerliler bize yaban derler ve aramıza katılmazlardı." - Falih Rıfkı Atay
Kelime Kökeni
Farsça biyābān veya yābān بيابان/يابان "ıssız yer, sahra, çöl" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) aynı anlama gelen viyāpān sözcüğünden evrilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
"ıssız kır, insansız yer" [ İbni Mühenna, Lugat (1300 yılından önce) ]
"yabancı, dışarı, başka memleket" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) ]