ödünç ne demek? TDK anlamı ve açıklaması
ödünç, -cü
sıfat
İleride geri verilmek veya alınmak şartıyla alınan veya verilen (şey); iare.
Türe Terimleri -
Ödünç
Türkçe: Karz, Fransızca: Prêt
Kelime Kökeni
Eski Türkçe ötün- "dilemek, niyaz etmek, bir büyüğe hitap etmek" fiilinden +Iş sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: Or, Kaş, TS xvi) Eski Türkçe fiil Eski Türkçe öt- "öne veya öteye geçmek" fiilinden +In- sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: Or, Kaş, TS xix) Daha fazla bilgi için öte maddesine bakınız.
Tarihte En Eski Kaynak
- ötünç "dilek" [ Orhun Yazıtları (735) : ötünçümün işidü bérti [dileğimi işitiverdi] ]
- ötünç "borç" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
- ötnü "borç" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]