Abdullah Dağıstânî, (14 Aralık 1891, Ganep, Dağıstan - 30 Eylül 1973, Şam, Suriye), Türk mutasavvıf.
Dağıstan'ın Ganep kazasındaki Kikunu köyünde (Şeyh Şamil'in Gimri köyünün komşusu), gelenekten hekim olan bir ailede doğdu. Babası bir hekim, ağabeyi de Rus ordusunda general rütbeli bir cerrahtı.
1900'lü yıllarda köy halkı Osmanlı İmparatorluğu'na göç etti. Bursa'da bir yıl kadar kaldıktan sonra, Dağıstanlı mülteciler ile birlikte Güneyköy, Yalova'ya (eski Reşâdiye) taşınıp orada kendilerine yeni bir köy inşâ ettiler.
Nakşibendi olan dayısı Şerâfeddîn Dağıstânî tarafından eğitildi ve yetiştirildi. 1910'da Halime Hanım ile evlendi. 1915'te, Çanakkale'de Osmanlı ordusunda savaştı ve ağır yaralandı.
1936 yılında Şerafeddin Dağıstanî'nin vefâtından sonra Mısır'dan başsağlığı dilemek üzere bir heyet Reşâdiye köyüne geldi. Heyette vazifeli bir kişi, Abdullah Dağıstânî'nın kerîmesiyle nikâhlandı ve Abdullah Dağıstânî âilesi ile birlikte Mısır'a taşındı.
Şeyh Abdullah kızının boşanmasından sonra ailesi ile Suriye'ye taşındı. Bir müddet Halep'te kaldıktan sonra Humus'a ve sonunda Şam, Kâsiyûn'a yerleştiler. Orada kendisine bir tekke inşâ edildi.
30 Eylül 1973'te Şam'da öldü ve Kâsîyûn'da inşa edilen türbesine defnedildi.