bel

 

bel kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?

bel (I)

isim, ağızlardan

► işaret.

bel (II)

1. isim, anatomi İnsan bedeninde göğüsle karın, sırtla kalçalar arasında daralmış bölüm:

      "Kolum, boynundan beline doğru kayıyor." - Yusuf Ziya Ortaç

2. isim, anatomi Bu bölümün, sırtın altına rastlayan bölgesi:

      Bel ağrısı.

3. isim, anatomi Hayvanlarda omuz başı ile sağrı arası.

4. isim Dağ sırtlarında geçit veren çukur yer:

      "Çıksam yüksek bellere gün eylesem / Acep nazlı yâr duyar mı ola?" - Halk türküsü

5. isim Geminin orta bölümü.

6. isim Bardak, şişe, vazo vb.nin ortasındaki dar bölüm.

bel (III)

isim, fizyoloji

► meni.

bel (IV)

isim, Farsça bel

Toprağı aktarmaya veya işlemeye yarayan, uzun saplı, ayakla basılacak yeri tahta, ucu sivri kürek veya çatal biçiminde bir tarım aracı; dürü (II).

bel (V)

isim, fizik, (Graham Bell özel adından)

Ses şiddetiyle ilgili birim.

Coğrafya Terimleri Sözlüğü - 1980

bk. boyun.

Zanaat Terimleri Sözlüğü - 1976

(I) Tarlayı altüst yapmakta kullanılan araç. (Özgüney, Yalova, Küçükkabaca *Uluborlu -Isparta)

(II) 1. Bağ ve bahçelerde toprağı alt üst yapmakta kullanılan araç. (Özgüney *Yalvaç; Küçükkabaca *Uluborlu -Isparta) 2. Ev döşemesi. (Kayalık *Susuz -Kars) 3. Ev tavanı. (Bölükbaşı *Selim -Kars)

Biyoloji Terimleri Sözlüğü - 1998

İngilizce: waist, Fransızca: ceinture, Almanca: Taille

Vücudun göğüs ile karın bölgeleri arasında kalan kuşak kısmı.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe bél sözcüğünden evrilmiştir.

Tarihte En Eski Kaynak

bél "gövdenin orta bölümü, iki dağ arasındaki eşik" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]