biçimcilik kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
biçimcilik, -ği
1. isim Biçimci olma durumu; şekilcilik, şekilperestilik, formalizm.
2. isim, felsefe Özü, içeriği yeterince önemsemeden yalnız biçim üzerinde duran, biçime ağırlık veren görüş; şekilcilik, şekilperestilik, formalizm.
Tiyatro Terimleri Sözlüğü - 1966
İngilizce: formalism, Fransızca: formalisme, Almanca: Formalismus
Biçimlerin estetik ve artistik yönden ön düzeye alındığı anlayış.
Eğitim Terimleri Sözlüğü - 1974
Türkçe: şekliye, İngilizce: formalism, Fransızca: formalisme
Bilginin özü ve içeriği yerine biçimine önem veren, bilimlerde, özellikle matematikte, doğruların saymaca ilişkiler üzerine kurulduğunu, birtakım simgelerin tanımlarına dayandığını ve bu doğruların bütünüyle biçimsel olduğunu ileri süren soyutlayıcı bir düşünce yolu.
Yazın Terimleri Sözlüğü - 1974
Fransızca: formalisme
1. Yazıda her şeyden önce biçime önem verme. 2. 1915-1930 yılları arasında, Rusya'da ortaya çıkan ve edebiyat yapıtlarını kendi başına bir dizge olarak alıp öğeleri arasındaki bağlantılara göre inceleyen, bugünkü yapısalcılık akımının gelişmesinde de etkileri bulunan, bir dilbilim ve eleştiri akımı.
Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü - 1968
Türkçe: şekilperestlik, Fransızca: formalisme, Almanca: Formalismus
(Resim, Heykel, Mimarlık) Resim, heykel ve mimarlıkta biçimi bütün sanat değerlerinin üstünde gören anlayış. Özellikle biçimi belirtme inancı.
Yöntembilim Terimleri Sözlüğü - 1981
Türkçe: formalizm, İngilizce: formalism
Bir iş ya da süreci, bir gidiş ya da uygulamayı düzenleyici biçimsel kurallara bağlama.
Felsefe Terimleri Sözlüğü - 1975
Türkçe: sekliye, İngilizce: formalism, Fransızca: formalisme, Almanca: Formalismus
Özü, içeriği yeterince önemsemeden salt biçim üzerinde duran, biçime ağırlık veren görüş.
Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü - 1983
Türkçe: formalizm, İngilizce: formalism, Fransızca: formalisme, Almanca: Formalismus
Biçimlerin güzelduyusal ve sanatsal yönden ön plana alındığı anlayış. 1915-1930 yılları arasında Rusya'da ortaya çıkan, yapıtları kendi başına bir dizge kabul ederek öğeleri, aralarındaki başlantılara göre irdeleyen, bugünkü yapısalcılık akımının gelişmesine katkıda bulunmuş bir àkım.