kelepçe kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
Farsça kelebçe
1. isim Tutukluların kaçmasını önlemek için bileklerine takılan demir halka; bilezik:
"Kafile kelepçe, zincir ve pranga sesleri ile meydanı geçti." - Falih Rıfkı Atay
2. isim, teknik Kablo, boru vb. şeyleri bir yere bağlı tutmak için kullanılan halka veya kelebek.
Güreş Terimleri Sözlüğü - 1974
Karşı güreşçiyi el ve ayak bileklerinden kavrayan pençe.
Tiyatro Terimleri Sözlüğü - 1966
İngilizce: toggle, Fransızca: levier, Almanca: Versteifungstück
Bir tahta parçasını başka bir tahta parçasına sağlamca eklemede kullanılan demir kelepçe.
Zanaat Terimleri Sözlüğü - 1976
1. İplik dokuma aracı. (Güney *İkizdere -Rize) 2. İki boruyu birleştirmek için kullanılan vidalı bağ. (Oklubalı -Eskişehir)
Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü - 1983
İngilizce: clamp, Fransızca: palette, Almanca: Schaufel
Işıldakları borulara ya da ışık köprüsüne, panoları birbirine tutturmakta kullanılan halka.
Kelime Kökeni
Farsça kalabçe كلبچه "bukağı" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Farsça kalab كلب "ip kangalı" sözcüğünün küçültme halisidir.
Tarihte En Eski Kaynak
kelepçük [ Darir (çev.), Kıssa-i Yusuf (1377 yılından önce) ]
Kelepçe, bir kişinin bileklerini birbirine yakın tutmak ve hareket kabiliyetini engellemek amacıyla tasarlanmış aletlerdir. Genellikle bir zincir ya da bar ile birbirine tutturulmuş iki oval parçadan oluşur. Metal alaşımlı olabileceği gibi pratik plastik kelepçelerin de kullanımı yaygınlaşmıştır. Metal kelepçeler genellikle bir anahtarla açabilen kilit mekanizmasına sahiptir. Bazı modellerde dönen bir vida yardımı ile kelepçe kapatılabilir ve açılabilir. Kelepçeler genellikle polis ve diğer güvenlik görevlilerince şüphelilerin kaçmasını önlemek amacıyla kullanılır.
YanıtlaSil