düz

 

düz ne demek? TDK anlamı ve açıklaması

düz (I)

1. sıfat Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan; yeksan:

      Düz tahta.

2. sıfat Kıvrımlı olmayan; doğru, stabil:

      Düz çizgi.

3. sıfat Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan; müstevi.

4. sıfat Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı).

5. sıfat Yayvan, altı derin olmayan:

      Düz kayık. Düz tabak.

6. sıfat Kıvırcık veya dalgalı olmayan (saç).

7. sıfat Yalın, sade, süssüz olan:

      Düz bir anlatım.

8. sıfat Çizgisiz, desensiz ve tek renkli:

      Düz bir kumaş.

9. isim Engebesiz olan yer:

      "Kardaş gitmem Diyarbakır düzüne / Kızlar peri olsa bakmam yüzüne" - Halk türküsü

düz (II)

isim

► düz rakı.

Zanaat Terimleri Sözlüğü - 1976

1. Desensiz fanila. (*Yalvaç -Isparta) 2. Kazak. (*Yalvaç -Isparta)

Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu - 1963

bk. yalız.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe tüz sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe tür- "dizmek, sıraya koymak" fiilinden türetilmiştir.

Tarihte En Eski Kaynak

tüz "uyumlu, barışık" [ Orhun Yazıtları (735) ]