huy ne demek? TDK anlamı ve açıklaması
Farsça ḫūy
1. isim İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin, eğilimlerinin ve içgüdülerinin bütünü; doğa, mizaç, şime, tab (I), tabiat:
"Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor." - Reşat Nuri Güntekin
2. isim ► alışkanlık:
"Bu günden sonra geceleri dolaşma huyu edindim." - Reha Mağden
Ruhbilim Terimleri Sözlüğü - 1974
Türkçe: mizaç, İngilizce: temperament
Duygu durumlarındaki değişimleri algılayabilirle duyarlığı. (Geniş biçimde metabolik süreçlere dayanır.)
Eğitim Terimleri Sözlüğü - 1974
İngilizce: temperament, Fransızca: tempérament
İçgüdü durumuna dönüşen alışkı, bk. yaradılış.
Veteriner Hekimliği Terimleri Sözlüğü -
İngilizce: temperament
Mizaç.
Kelime Kökeni
Farsça χūy veya χōy خوى "adet, huy, üslup" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) aynı anlama gelen χōg sözcüğünden evrilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
[ Atebet-ül Hakayık (1300 yılından önce) ]