Bilimcilik veya Osmanlı'daki adıyla ilmiyye, ilimcilik, bilimsel dünya görüşü yerine kullanılan bir terimdir. Bilime aşırı değer verme anlamında da kullanılır, ki bu anlam bir dereceye kadar küçümseyicidir denebilir. Özel olarak, Ernst Mach'ın felsefe anlayışına bilimcilik de denir. Doğa bilimlerini toplum bilimlerine indirgeme ve onların yasalarını toplum bilimlerinde geçerli sayma eğilimi de bu deyimle nitelenmiştir.
Wolfgang Smith'in kaptığı bilimcilik tanımı şu şekildedir: bilimcilik, öncelikle, algılanan ("cismani") nesnelerin nitel özelliklerinin, bunlara karşılık gelen nicel özelliklerden (çeşitli bilimlerce çalışılan "fiziksel" nesnelerden) mutlak anlamda farklı olduğu, ikinci olarak, gerçekte sadece fiziksel nesnelerin var olduğu, yani cismani nesnelerin kendilerine karşılık gelen fiziksel nesnelere indirgenebileceği inancıdır.
TDK sözlük anlamı nedir?
bilimcilik, -ği
isim, felsefe
Bilginin temeli olarak yalnız bilim yöntemine önem verme, ilimcilik.
Eğitim Terimleri Sözlüğü - 1974
Türkçe: ilimcilik, İngilizce: scientism, Fransızca: scientisme
1. Bütün bilginin temeli olarak, fizikötesi ya da tanrıbilim yerine bilimi alma, yalnız bilim yöntemine önem verme ve ona inanma. 2-Bilimsel bilginin "saltık bilgi" olduğunu ileri süren felsefe görüşü.
Felsefe Terimleri Sözlüğü - 1975
Türkçe: ilimcilik, Fransızca: scientisme, Almanca: Scientismus
1. Bilime dayalı dünya görüşü. 2. Bilimsel düşüncenin tek yanlı olarak değerlendirilmesi. 3. (Fizikötesi bilimcilik) Bilimin fizikötesinin sorunlarını da çözümlenebileceğine inanma eğilimi. 4. (Yöntemsel bilimcilik) Doğa bilimleri yönteminin başka alanlarda, özellikle insan bilimleri alanında da tek geçerli yöntem olduğunu ileri süren anlayış.