Güdü veya motiv, bireyin hareket ve davranışlarını başlatan içsel güç. Davranışa enerji sağlayan organizmanın içindeki ve çevredeki güçler olarak tanımlanır. Bireyin içsel gücü ile davranışa hazır hale gelmesine güdülenme yani motivasyon denir. Psikoloji biliminde herhangi bir şeyin eksikliğine ihtiyaç denir, bu eksikliği gidermek için bireyde dolayısıyla organizmada beliren güce ise dürtü denir. Organizma eksikliğini hissettiği şeyi gidermek ister ve bu yönde bir davranış sergiler. Genel olarak bireyin ihtiyaçlarını yani eksiklikleri gidermek için belirli bir yönde hareket etmesine güdü denir. Güdüler ise davranışlara yol açar. Organizmanın ihtiyaçlarını gidermek için izlediği yol sırasıyla: ihtiyaç, dürtü, güdü ve davranıştır.
{tocify} $title={İçindekiler}
Güdülenmenin özelikleri
Psikoloji biliminde güdülenmiş organizmalar aktif olarak tanımlanmıştır. Açlık güdüsünün bireyi yemek yemeğe yöneltmesi buna bir örnektir. Organizmalar istenilen olumlu davranışlara yaklaşırken, istemediği olumsuz davranışlardan da kaçınır. Psikoloji biliminde güdüler fizyolojik ve sosyal yani toplumsal güdüler olmak üzere iki başlıkta incelenir. Fizyolojik ihtiyaçlar organizmayı harekete geçirir, organizmayı harekete geçiren uyarılara ise fizyolojik motiv denir. Fizyolojik motivlere "dürtüler" de denmektedir. Açlık, susuzluk, uykusuzluk gibi örnekler fizyolojik güdülere örnek verilebilir. Sosyal güdüler ise toplumsal bir ortamda gerçekleşir. Sosyal ihtiyaçlar organizmayı harekete geçir, organizmayı harekete geçiren uyarıcılara ise sosyal motiv denir. Sosyal güdülere örnek olarak: başarılı olma, bir mevkide terfi etme, yücelme duygusu, güven ve hoşgörü gibi örnekler verilebilir. Çoğu zaman fizyolojik güdü ve ihtiyaçlar, sosyal güdü ve ihtiyaçlara göre daha ağır basmaktadır.
 |
| Motivasyon |
TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. isim Bilinçli veya bilinçsiz olarak davranışı doğuran, sürekliliğini sağlayan ve ona yön veren herhangi bir güç, saik.
2. isim Bir etkinlik veya işin gizli sebebi.
3. isim, felsefe Kaynağı akıl olan sebep, saik:
Sevgi bir dürtü, ödev bir güdüdür.
4. isim, toplum bilimi Bireyleri bilinçli ve amaçlı işlerde bulunmaya yönelten dürtü veya dürtüler bileşkesi, saik.
Tiyatro Terimleri Sözlüğü - 1966
bk. motiv.
Ruhbilim Terimleri Sözlüğü - 1974
Türkçe: saik, İngilizce: motive
Kişinin bilinçli olarak davranışlarının dayanağı diye gösterdiği güç.
Eğitim Terimleri Sözlüğü - 1974
Türkçe: saik, İngilizce: motive, Fransızca: motif
1. Genel anlamda gerek bilinçli, gerek bilinçsiz olarak davranımı doğuran, devamını sağlayan ve ona yön veren herhangi bir içtepi, itki ve tavır. 2. Organizmanın, belli bir amaca göre, birbirine bağlı bir dizi davranım göstermesini gerekli kılan gereksinim. 3. Bir etkinlik ya da eylemin gizli nedeni. 4. Kaynağı, dürtüde olduğu gibi, duygulanım olmayıp us olan neden.
Yöntembilim Terimleri Sözlüğü - 1981
Türkçe: saik, İngilizce: motive
Tepki ve davranışları devindiren iç ve dış etki.
Felsefe Terimleri Sözlüğü - 1975
Türkçe: saik, İngilizce: motive, Fransızca: motif, Almanca: Motiv, Latin: movere
(Lat. movere = kımıldatmak, devindirmek) : 1. Bir istenç eyleminin nedeni, kımıldatıcısı. 2. (Sanat alanında) Sanat yaratmalarının kımıldatıcısı.
Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü - 1983
Türkçe: saik, İngilizce: motive, Fransızca: motiver, Almanca: Motiv, Latin: motivus
Kaynağı, dürtüde olduğu gibi duygu olmayıp us olan neden.
Hemşirelik Terimleri Sözlüğü - 2015
İngilizce: motive
1. Psikososyal kaynaklı dürtü. 2. Bireyi amaçları doğrultusunda harekete geçiren, ona enerji veren itici güç. 3. Gerek bilinçli, gerek bilinçsiz olarak davranışı doğuran, devamını sağlayan ve ona yön veren içtepi, dürtü. 4. Organizmanın belli bir amaca göre birbirine bağlı bir dizi davranış göstermesini gerekli kılan gereksinim.
Kelime Kökeni
Türkçe sözcük, Ad halinde Bilinçli veya bilinçsiz olarak davranışı doğuran, sürekliliğini sağlayan ve ona yön veren herhangi bir güç. anlamına gelir. Türkçe dilinden alınan güdü kelimesi Bir etkinlik veya işin gizli sebebi. anlamındadır.
Tarihte En Eski Kaynak
Türk Dil Kurumu, TDK (1940 - ~)
Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve güdü kelimesinin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.