Aşere-i Mübeşşere (Arapça اَلْعَشَرَةِ الْمُبَشِّرُونَ بِاْلْجَنَّةِ (el-'aşeret-il mubeşşirūne bil cenneh), Sünnî İslâm terimi olup İslâm peygamberi tarafından yaşarken Cennet'le müjdelenmiş (Cennet'e girecekleri Allah tarafından vâdedilmiş) on kişi için kullanılan bir tâbir. Aşere-i Mübeşşere tabirinin yanı sıra El-Mubeşşirûn bi'l-Cenneh tabiri de bu kişiler için kullanılmıştır.
On kişinin ilk dördü Hulefa-i Raşidin olarak da bilinir.
Eleştiri olarak akademisyenler Kurana göre yaşayan birisinin cennete girip giremeyeceğini kimsenin bilemeyeceğini söylerler.
Bu ifade doğru olmakla birlikte, "şu kişi cennetliktir" manasında bir cümleyi Rasulullah söylemişse, Necim Suresi 3. Ayet gereği O ancak vahiy ile konuşuyor olduğundan, açıkladığı "cennetle müjdeleme" bilgisinin kaynağı Allah'tır, bu sebeple konu akademisyenlerin eleştirdiği kapsama girmemektedir. Bu kişilerin cennetlik oldukları Rasulullah''a vahiy ile bildirilmiş olmasa, Rasulullah Aşere-i Mübeşşere olarak bilinen sahabeleri "cennetlik" olarak ilan etmez. Farklı olaylar vesilesiyle farklı zamanlarda oluşan müjdelemelerden oluşturulan bu listedeki sahabelerin cennetlik olduklarının bilinmesi "birisinin cennete girip giremeyeceğini kimsenin bilemeyeceği" gerçeğine aykırı bir durum oluşturmamaktadır. Hatta Kütüb-i Sitte hadislerinde yalnızca Aşere-i Mübeşşere değil başka bazı sahabeler hakkında da "seni cennette şöyle gördüm" gibi müjde kapsamında görülebilecek telmihler de bulunmaktadır.
{tocify} $title={İçindekiler}
Ortak özellikleri
- Hepsinin dünyada yaşarken cennetle müjdelenmiş olmaları.
- Hepsinin ilk Müslümanlardan olmaları,
- İslâm'ı ve İslâm peygamberini sonuna kadar koruyacaklarına dair Hudeybiye gününde söz vermiş olmalarıdır.
Kişiler
- Ebu Bekr-i Sıddık
- Ömer bin Hattab
- Osman bin Affan
- Ali bin Ebu Talib
- Talha bin Ubeydullah
- Zübeyr bin Avvam
- Abdurrahman bin Avf
- Sa'd bin Ebi Vakkas
- Said bin Zeyd
- Ebu Ubeyde bin Cerrah
Kaynakça
- Ahmed bin Hanbel, I, 193
- Tirmizî, Menâkıb, 25