tip kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
Fransızca type
1. isim Aynı cinsten bütün varlıkların veya nesnelerin temel özelliklerini büyük ölçüde kendinde toplayan örnek:
"Aynı yaşta, aynı tipte, aynı kuvvette iki güreşçi." - Burhan Felek
2. isim Tür, çeşit.
3. sıfat, mecaz İlgi çekici, değişik (kimse):
Ne tip adam.
4. isim, edebiyat Hikâye, roman, tiyatro gibi uzun anlatıma dayalı edebî eserlerde kişi kadrosu içinde yer alan ve belli bir düşüncenin, topluluğun zihniyetini ve ideolojinin temsilciliğini yüklenen kişi:
Batılılaşmanın yanlış anlaşılmasını sergileyen tip: Bihruz Bey.
5. isim, tiyatro Kendine özgü kişiliği olmayan, genellikle bilinen kalıplardaki insanları gösteren oyun kişisi.
Sinema ve Televizyon Terimleri Sözlüğü - 1981
İngilizce: type, Fransızca: type, Almanca: Typ
Sinema/TV. Bir topluluktaki belirli özellikleri taşıyan bir kimseyi, bilinen kalıplar içinde yansıtan oyun kişisi.
Tiyatro Terimleri Sözlüğü - 1966
İngilizce: type, Fransızca: Type, Almanca: typ
İnsanları genellemesine yansıtan, kendine özgü kişiliği olmayan, daha çok bilinen kalıplardaki insanları gösteren oyun kişisi.
Ruhbilim Terimleri Sözlüğü - 1974
İngilizce: type
Benzerlerinin ana özelliklerini kendinde topladığı için örnek olarak ele alınan birey.
Zooloji Terimleri Sözlüğü - 1963
İngilizce: type, Fransızca: caractère, Almanca: Typen, Latin: typus
(Lat. typus = desen) Sınıflandırmada bir temel olarak kullanılan ve geniş sayıda bireyleri kapsayan karakterler topluluğu; yeni bir cins ya da tür olarak tanımlanan esas birey.
Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü - 1983
İngilizce: type, Fransızca: type, Almanca: Typ
Kişileştirme işleminde genel olarak ele alınan oyun kişisi. Seyirci tarafından özellikleri bilinen ve kavramları getiren derinliği olmayan oyun kişisi. Hiçbir ruhsal gelişimi yoktur. Davranışlarıyla anlaşılır ve her oyunda aynı yolda hareket eder. Örnek : Kavuklu, Pişekâr, Pantalone, Arlekino, vb.
Kelime Kökeni
Fransızca type "1. kalıp, matbaa hurufatı, 2. 1. edebiyatta kişilik kalıbı, 2. ilgi veya dikkat çekici kişilik" sözcüğünden alıntıdır. Fransızca sözcük Eski Yunanca týpos τύπος "damga, kalıp" sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Eski Yunanca tý(m)pō τύ(μ)πω "vurmak, dövmek, davul çalmak" fiilinden türetilmiştir. Yunanca fiil Hintavrupa Anadilinde yazılı örneği bulunmayan *tu(m)p- biçiminden evrilmiştir. Bu biçim Hintavrupa Anadilinde yazılı örneği bulunmayan *(s)teu-1 "vurmak, kakmak" kökünden türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
tip [ Mehmet Bahaettin, Yeni Türkçe Lugat (1924) ]
tipoloji [ m (1968) : sönmeğe mahkûm bir tipolojiyi ifade eder ]
tipleme [ c (1968) : "Hareket" ve "tipleme"ye dayanan çok sevimli bir komedidir. ]