Modern İbranice ve Yidiş'te goy (/ɡɔɪ/; İbranice: גוי, çoğulu goyim, anlamı "millet", /ˈɡɔɪ.ɪm/; גוים ya da גויים), Yahudi olmayan bir kimse için (centil) kullanılan terimdir. Torah'da, kurumları ve toprakları olan bir "millete" atıfta bulunmak için kullanılmıştır.
Tarihsel anlamı
Tevrat'ta Yahudiler ve Yahudi olmayanlardan bahsedilirken 550 kez kullanılmıştır.[kaynak belirtilmeli] Tevrat'ın ilk kitabı Tekvin'in (Yaratılış) 12. babında Tanrı, Avram'a, ona inananlardan büyük bir ulus (goy gadol) yaratacağını buyurur.
Günümüzde
Günümüzde ise goy kelimesi "Yahudi olmayan kimse" anlamında kullanılır. Ancak goy kelimesi gâvur kelimesine benzer, hakaret içeren bir anlam da yüklenmiştir. Örneğin Yidiş dilinde, Er hot a jidischen Kopp (Onda bir Yahudi kafası var) "O zeki biri" anlamına gelirken, Er hot a gojischen Kopp (Onda bir goy kafası var) "O zeki değil" anlamında kullanılır.
 |
| Elia Levita'nın Yidiş-İbranice-Latince-Almanca sözlüğünden (16. yüzyıl) bir sayfa. Çeşitli halk isimlerinin bulunduğu listede, İbranice "גוי" kelimesinin "halk" anlamında, Latinceye "Ethnicus" diye çevrildiği görülebilir. |