Ayazma, hem soğuk su kaynağı, pınar anlamına geldiği gibi çardak ve serinlenilen yer anlamına da gelir. Anadolunun birçok şehrinde bulunan Ayazma isimli bölgeler serin, soğuk bölge anlamında kullanılmıştır. Ayrıca, Ortodoks Hristiyanlarca kutsal sayılan kaynak veya pınarlara da verilen isimdir. Kelime kökeni "Hagia" (Türkçe okunuşu ile "aya", yani "kutsal") ve "ma" (yani su) kelimelerinin bileşiminden gelir: Hagia(z)ma; ayazma... Zaman içerisinde Türkçede "z" kaynaştırma harfinden başka bir değişime uğramamıştır. "Kutsal su" anlamında olan bu yerler, şifalı olduğuna inanılan tatlı su kaynaklarına verilen bir tanım ismidir. Anadolu'nun ve özellikle İstanbul'un birçok yerinde bulunur. İstanbul'un Fatih ilçesinde bulunan Fatih Camii'nin içindeki çeşmenin ayazma çeşmesi olduğu düşünülüyor.
{tocify} $title={İçindekiler}
Yerleşim yerleri
Samsun'un Salıpazarı ilçesinde antik dönemden kalma Ayazma beldesi, günümüzde de işlevini devam ettirmektedir.
Trabzon'da Akçaabat ilçesine bağlı Gökçekaya (Garziya) köyünde Ayazma isminde yer vardır. Yerli halk batıl inançları doğrultusunda dilek dilemek, şifa, çocuk istemek gibi amaçlarla Ayazma'daki su kaynağına gitmektedirler.
ayazma ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
isim, (aya'zma), Rumca
Rumların kutsal saydıkları kaynak veya pınar.
Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü - 1968
(Mimarlık) Bizanslılarda, kentlerin kuşatılmaları sırasında su sıkıntısı çekmemek için yapılan, künklerle yeraltı kaynaklarına bağlanmış su depoları.
Kelime Kökeni
Yeni Yunanca ayíasma ἁγίασμα "1. kutsama, 2. Rumlarca kutsal sayılan yer, özellikle kutsal pınar" sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Eski Yunanca ʰagíasma ἁγίασμα "kutsama" sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Eski Yunanca ʰagiázō ἁγιάζω "kutsamak" fiilinden türetilmiştir. Yunanca fiil Eski Yunanca ʰagíos ἁγίος "kutsal, aziz" sözcüğünden +ma sonekiyle türetilmiştir. Yunanca sözcük Hintavrupa Anadilinde aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *yag-yo- biçiminden evrilmiştir. Bu biçim Hintavrupa Anadilinde yazılı örneği bulunmayan *yag- "tapınmak" kökünden türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
[ Yazıcıoğlu Ahmed Bîcan, Dürr-i Meknûn (1465) ]