bağlayıcı kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. sıfat Bağlama niteliği olan.
2. sıfat, dil bilgisi Bağlamaya ve birleştirmeye yarayan: `Ve` bağlayıcı bir edattır.
3. sıfat Uyulması zorunlu:
Anayasanın bağlayıcı hükümleri.
4. sıfat, kimya Kuruduğu zaman yüzeyde film oluşturan, pigment ve dolgu maddelerini bir arada tutan, boyanın uçucu olmayan bölümü.
Bilişim Terimleri Sözlüğü - 1981
İngilizce: linkage editor, Fransızca: éditeur de liens
Bir izlencenin ayrı ayrı yazılıp derlenmiş kesimlerini birleştiren izlence.
Uygulayım Terimleri Sözlüğü - 1980
Türkçe: konektör, rakor, İngilizce: connector, mount, sleeve, Fransızca: connecteur, raccord
1. genel uygulayım: a. İki boruyu, iki birleştirme parçasını ya da bir boruyla bir birleştirme parçasını kaçak yapmayacak biçimde birleştirmeye yarayan dökme demir, çelik, seramik parça. b. İki borunun ya da bir besleme ağı ile içinde akışkan dolaşan bir örgenin bağlantısını sağlayan, kauçuk, bakır vb. özdekten yapılmış kısa boru. 2. bilişim: a. Elektrikli makinelerde birçok çevrimi bağlayan öğe. b. İki makineyi, elektrik bakımından ilişki kurarak bağlayan kablo. c. Bir mantık sırasının iki bölümü arasındaki ilişkiyi belirleyen işleç. 3. elektrik: a. Elektrik ağını taşınır bir alıcıya bağlayan parçaların tümü. b. Bir ya da birkaç elektrik aygıtının çevrimlerini bağlamaya yarayan düzenek. 4. demiryolu: Çekitlerde, durduraç kumanda kollarını dingile bağlayan, iki ucunda kumanda kolunun girmesine uygun deliği bulunan parça ya da düzen.
Madencilik Terimleri Kılavuzu - 1979
binder
bağlayıcı
Bilgisayar Terimleri Karşılıklar Kılavuzu - 2007
connector
bağlayıcı
Bilgisayar Terimleri Karşılıklar Kılavuzu - 2007
bindery
bağlayıcı
İlaç ve Eczacılık Terimleri Sözlüğü - 2014
İngilizce: binder
Toz tanelerini birbirine yapıştırarak granül şekline geçmelerini, granüllerin kuruduktan ve basıldıktan sonra tekrar toz olmamalarını sağlayan madde.