bölge

 

bölge
Türkiye Bölgeler Haritası

Bölge, çeşitli fiziksel, beşeri ya da insanlık ile çevre etkileşimlerine göre oluşturulan alandır. Bölgeler bazı verilere göre (örneğin demografi) alt bölgelere ayrılır. Astrofizikte bazı bölgeler açık yıldız kümesi gibi bilimsel olarak özelleşmiş terimler mevcuttur.

Coğrafyada, bölgeler fiziki özellikleri (fiziki coğrafya), insanların etkilerinin özellikleri (beşeri coğrafya) ve insan ile çevrenin birlikte etkileri (çevresel coğrafya) açısından geniş biçimde bölümlere ayrılabilir. Coğrafi bölgelerin sınırları genellikle kesin değildir; bunun istisnaları, hukuk tarafından net bir şekilde tanımlanan ülkeler ve sınırları gibi bölgelerdir. Pek çok ülkede "bölge", bir "idari birim adı" olarak kullanılır.

bölge ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?

1. isim Sınırları idari, ekonomik birliğe, toprak, iklim ve bitki özelliklerinin benzerliğine veya üzerinde yaşayan insanların aynı soydan gelmiş olmalarına göre belirlenen toprak parçası, mıntıka:

      "Maddeden mi nereden geldiği belirsiz olan bu kıymet son tahminime göre bazı bölgelerin toprak mahsulündendir." - Necip Fazıl Kısakürek

2. isim Vücut yüzeyinde sınırları belli herhangi bir bölüm, nahiye:

      "Özellikle kıllı bir bölgeden açtığı deliği de maharetle diktikten sonra cesedi teşrih masasından alıp ona kendi yabanlık elbiselerini giydirdi." - İhsan Oktay Anar

Matematik Terimleri Sözlüğü - 1983

İngilizce: region, Fransızca: région, Almanca: Gebiet, Bereich, Latin: regio

Düzlemde açık ve bağlantılı bir küme ile bu kümenin kıyısının bir altkümesinin bileşimi.

Kentbilim Terimleri Sözlüğü - 1980

Türkçe: mıntıka, İngilizce: region, zone, Fransızca: région, zone, Almanca: Region, Gegend

1. Bir kentin, bilinçli bir belgeleme yöneltisinin sonucu olarak, işleyim, tarım, konut, yönetim, tecim vb. işlevleri için, düzentasarında ayrılmış alanlardan herbiri. 2. Bir ülkenin, doğal özellikleri, nüfus yapısı, kaynakları, çıkarları açısından türdeşlik gösteren, bir bütün olarak tasarlanmasında yarar görülen bölümü.

Tecim, Maliye, Sayışmanlık ve Güvence Terimleri Sözlüğü - 1972

Türkçe: mıntaka, İngilizce: zone, Fransızca: zone

Sınırlandırılmış toprak parçası.

Kelime Kökeni

Türkçe böl- fiilinden +gA sonekiyle türetilmiştir.

Tarihte En Eski Kaynak

"mıntıka, bucak" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1700 yılından önce) ]

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski