buyruk kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
buyruk, -ğu
1. isim ► emir:
"Buyruk, bu oğlanın götürülmesi gereken yere götürmem içindir." - Mustafa Necati Sepetçioğlu
2. isim ► egemenlik:
Birinin buyruğunda yaşamak.
Yazın Terimleri Sözlüğü - 1974
1. Bektaşîlerde özdeyiş, atasözü değerinde, söyleyeni belli ulular sözü. 2. Bektaşılerin tarikat ile ilgili koşuklarına verdikleri ad.
Felsefe Terimleri Sözlüğü - 1975
Türkçe: emir, İngilizce: imperative, Fransızca: impératif, Almanca: Imperativ, Latin: imperativum
(Kant'ta) -> (Kişisel) ilkelerin (maxim) karşısına konulan nesnel geçerli ve bir gerekliliği (eylemin zorunluluğunu) dile getiren ahlak önermesi. // Buyruklar ikiye ayrılır: Koşullu buyruk, koşulsuz buyruk, bk. koşullu buyruk, koşulsuz buyruk
Tecim, Maliye, Sayışmanlık ve Güvence Terimleri Sözlüğü - 1972
Türkçe: emir, İngilizce: order, Fransızca: ordre
Pay ve borç belgiti alıp satmaları için borsa temsilcileri ya da aracılarına sözlü ya da yazılı olarak verilen yönerge (borsa buyruğunda yapılacak işlemin türü, kuralları, geçerdeğeri, öneli ve prim niceliği açık olarak gösterilir).
Hemşirelik Terimleri Sözlüğü - 2015
İngilizce: imperative, directive
Bir otoriteye dayalı ve yaptırım gücü olan kabul.